పూర్వాభ్యాసేన తేనైవ హ్రియతే హ్యవశోఽపి సః ।
జిజ్ఞాసురపి యోగస్య శబ్దబ్రహ్మాతివర్తతే ॥ 44
పూర్వాభ్యాసేన, తేన, ఏవ, హ్రియతే, హి, అవశః, అపి, సః,
జిజ్ఞాసుః, అపి, యోగస్య, శబ్దబ్రహ్మ, అతివర్తతే.
సః = అతడు; అవశః అపి = తన వశం కాకయే, తేన = ఆ; పూర్వాభ్యాసేన ఏవ = పూర్వజన్మలో అభ్యాసంచే, యోగ సాధనచే; హ్రియతే = ఆకర్షించబడతాడు; యోగస్య = యోగస్వరూపాన్ని; జిజ్ఞాసుః అపి = ఎరుగ కోరేవాడు కూడా; శబ్ద బ్రహ్మ = వేదోక్తములైన కర్మలను అనుష్ఠిస్తే కలిగే ఫలాన్ని; అతివర్తతే = అతిక్రమిస్తాడు.
తా ॥ అతడు పూర్వజన్మాభ్యాసం చేత, అప్రయత్నంగానే యోగసాధన వైపుకు ఆకర్షించబడుతున్నాడు. అదీ గాక, యోగస్వరూపాన్ని ఎరుగదలచినవాడు కూడా, వేదోక్తములైన కర్మల ఫలాలను అతిక్రమించి, దానికంటే ఉన్నతమైన (జ్ఞాన) ఫలాన్ని పొంది ముక్తుడవుతున్నాడు. (గీత : 4–33 చూ:)