యో యో యాం యాం తనుం భక్తః శ్రద్ధయాఽర్చితుమిచ్ఛతి ।
తస్య తస్యాచలాం శ్రద్ధాం తామేవ విదధామ్యహమ్ ॥ 21
యః, యః, యామ్, యామ్, తనుమ్, భక్తః, శ్రద్ధయా, అర్చితుమ్, ఇచ్ఛతి,
తస్య, తస్య, అచలామ్, శ్రద్ధామ్, తామ్, ఏవ, విదధామి, అహమ్.
యః యః = ఏయే; భక్తః = భక్తుడు; యాం యామ్ = ఏయే; తనుమ్ = దేవతామూర్తిని; శ్రద్ధయా = శ్రద్ధతో; అర్చితుమ్ = ఆరాధింప; ఇచ్ఛతి = కోరునో; తస్యతస్య = ఆయాభక్తునికి; తాం ఏవ = ఆయా మూర్తులందే; అచలామ్ = చలనం లేని (ఏకనిష్ఠయైన); శ్రద్ధామ్ = భక్తిని; అహమ్ = నేను; విదధామి = కలుగజేస్తున్నాను.
తా ॥ (దేవతా విశేషాలను భజించే వారిలో) ఏయే భక్తులు ఏయే దేవతామూర్తులను (అంటే దేవతానురూపమైన మదీయమూర్తిని) శ్రద్ధతో అర్చింప పూనుతారో, (అంతర్యామినైన) నేను ఆయా భక్తులకు ఆయా దేవతా రూపాల యందు దృఢమైన భక్తిని కలుగజేస్తున్నాను. (గీత : 9–23 చూ 🙂