సన్న్యాసస్తు మహాబాహో దుఃఖమాప్తుమయోగతః ।
యోగయుక్తో మునిర్బ్రహ్మ న చిరేణాధిగచ్ఛతి ॥ 6
సన్న్యాసః, తు, మహాబాహో, దుఃఖమ్, ఆప్తుమ్, అయోగతః,
యోగయుక్తః, మునిః, బ్రహ్మ, న చిరేణ, అధి గచ్ఛతి.
తు = కాని; మహాబాహో = అర్జునా; అయోగతః = నిష్కామకర్మ యోగనుష్ఠానం లేకుండా; సన్న్యాసః = జ్ఞాననిష్ఠారూపమైన కర్మసన్న్యాసం; ఆప్తుమ్ = పొందడం; దుఃఖమ్ = కష్టతరం, అసంభవం; యోగయుక్తః = నిష్కామ కర్మయోగ నిష్ఠుడైన; మునిః =మననశీలుడు; (సన్న్యాసియై) న చిరేణ = శీఘ్రంగా; బ్రహ్మ = పర బ్రహ్మాన్ని; అధిగచ్ఛతి = పొందుతాడు.
తా ॥ (కర్మయోగి కూడా చివరకు సన్న్యాసాన్నే ఆశ్రయించాలి కాబట్టి మొదటి నుండీ సన్న్యాసాన్నే గ్రహించకూడదా అని అంటే-) నిష్కామకర్మ యోగానుష్ఠానం లేకుండా* కర్మను సన్న్యసించడం అసంభవం. నిష్కామ కర్మయోగ నిష్ఠుడైన ముని (సన్న్యాసియై)* శీఘ్రంగానే బ్రహ్మాన్ని పొందగలడు. (కనుక, చిత్తశుద్ధి లభించే వరకు సన్న్యాసం కంటే కర్మయోగమే మంచిది.) (గీత. 18–50, 55 చూ:)