న ప్రహృష్యేత్ ప్రియం ప్రాప్య నోద్విజేత్ ప్రాప్య చాప్రియమ్ ।
స్థిరబుద్ధిరసమ్మూఢో బ్రహ్మవిద్బ్రహ్మణి స్థితః ॥ 20
న, ప్రహృష్యేత్, ప్రియమ్, ప్రాప్య, న, ఉద్విజేత్, ప్రాప్య, చ, అప్రియమ్,
స్థిరబుద్ధిః, అసమ్మూఢః, బ్రహ్మ విత్, బ్రహ్మణి, స్థితః.
స్థిరబుద్ధిః = స్థితప్రజ్ఞుడు; అసమ్మూఢః = మోహ వర్జితుడు; బ్రహ్మవిత్ = బ్రహ్మజ్ఞుడు; బ్రహ్మణి స్థితః = బ్రహ్మమున స్థితమై; ప్రియమ్ = ప్రియవస్తువును; ప్రాప్య = పొంది; న ప్రహృష్యేత్ = సంతోషింపడు; అప్రియం చ = అప్రియవస్తువును; ప్రాప్య = పొంది; న ఉద్విజేత్ = విషాదమొందడు.
తా ॥ బ్రహ్మజ్ఞ పురుషుడు బ్రాహ్మీస్థితిని పొంది, స్థితప్రజ్ఞుడై మోహశూన్యుడు అవుతాడు. అతడు ప్రియవస్తువును పొంది సంతోషించడు. అప్రియవస్తువును పొంది విషాదాన్ని పొందడు. (గీత : 2–26 చూ:)