నాదత్తే కస్యచిత్పాపం న చైవ సుకృతం విభుః ।
అజ్ఞానేనావృతం జ్ఞానం తేన ముహ్యంతి జంతవః ॥ 15
న, ఆదత్తే, కస్య చిత్, పాపమ్, న, చ, ఏవ, సుకృతమ్, విభుః,
అజ్ఞానేన, ఆవృతమ్, జ్ఞానమ్, తేన, ముహ్యంతి, జంతవః.
విభుః = ఆత్మ, పరమేశ్వరుడు; కస్యచిత్ = ఏ ఒకరి; పాపమ్ = పాపాన్ని; సుకృతం చ = పుణ్యాన్ని; న ఆదత్తే ఏవ = గ్రహించడు; అజ్ఞానేన = అజ్ఞానం చేత; జ్ఞానమ్ = వివేక జ్ఞానం; ఆవృతమ్ = కప్పబడింది; తేన = అందుచేత; జంతవః = మానవులు; ముహ్యంతి = మోహమొందుతున్నారు.
తా ॥ పరిపూర్ణుడైన పరమేశ్వరుడు ఎవ్వరి పాపాన్ని గానీ, పుణ్యాన్ని గానీ గ్రహించడం లేదు. అజ్ఞానం చేత వివేకజ్ఞానం ఆవృతమవడం వల్ల మానవులు మోహగ్రస్తులవుతున్నారు. [అంటే, అఖండ సచ్చిదానందస్వరూపమైన ఆత్మలో కారయితృత్వ, భోజయితృత్వాలు (ఈశ్వరత్వం) కర్తృత్వ, భోక్తృత్వాలు (జీవత్వం) మోహం చేతనే ఆరోపించబడుతున్నాయి.]