తస్మాన్నార్హా వయం హంతుం ధార్తరాష్ట్రాన్ స్వబాంధవాన్ ।
స్వజనం హి కథం హత్వా సుఖీనః స్యామ మాధవ ॥ 37
తస్మాత్, న, అర్హాః, వయమ్, హంతుమ్, ధార్తరాష్ట్రాన్, స్వబాంధవాన్,
స్వజనమ్, హి, కథమ్, హత్వా, సుఖీనః, స్యామ, మాధవ
తస్మాత్ = అందువలన; స్వబాంధవాన్ = మన బంధువులైన; ధార్తరాష్ట్రాన్ = ధార్తరాష్ట్రులను; హంతుమ్ = వధించుటకు; వయమ్ = మనము; న అర్హాః = అర్హులం కాము; మాధవ = కృష్ణా; హి = కనుక; స్వజనమ్ = స్వజనులను; హత్వా = చంపి; కథం = ఎలా; సుఖీనః స్యామ =సుఖులం కాగలం?
తా ॥ కాబట్టి, దుర్యోధనాదులను, వారి బంధువులను చంపడం మనకు తగదు. మాధవా! స్వజనులను చంపి మనమెలా సుఖీంచగలం?