శ్రీ భగవానువాచ :
హంత తే కథయిష్యామి దివ్యా హ్యాత్మవిభూతయః ।
ప్రాధాన్యతః కురుశ్రేష్ఠ నాస్త్యంతో విస్తరస్య మే ॥ 19
హంత, తే, కథయిష్యామి, దివ్యాః, హి, ఆత్మ విభూతయః,
ప్రాధాన్యతః, కురుశ్రేష్ఠ, న, అస్తి, అంతః, విస్తరస్య, మే.
హంత = అహో(అట్లయిన); కురుశ్రేష్ఠ = అర్జునా; దివ్యాః = అలౌకికాలైన; ఆత్మవిభూతయః = మదీయములూ, ధ్యానావలంబనములూ అయిన వస్తువులను; ప్రాధాన్యతః = యోగ్యతననుసరించి; తే = నీకు; కథయిష్యామి = చెబుతాను; హి = ఏమన; మే = నా; విస్తరస్య = అవాంతర విభూతులకు; అంతః = తుది; న అస్తి = లేదు.
తా ॥ శ్రీభగవానుడు పలికెను: కురుశ్రేష్ఠా! అట్లయితే అత్యంత ముఖ్యములూ, మదీయాలూ, దివ్యాలూ, ధ్యానావలంబన యోగ్యాలూ అయిన వస్తుసమూహాలను నీకు చెబుతాను; నా అవాంతర విభూతులకు అంతం లేదు. (కనుక, ప్రధానమైన వాటిని కొన్నింటిని వర్ణిస్తాను.)