उपद्रष्टानुमन्ता च भर्ता भोक्ता महेश्वर: |परमात्मेति चाप्युक्तो देहेऽस्मिन्पुरुष: पर: || 23|| upadraṣhṭānumantā cha bhartā bhoktā maheśhvaraḥparamātmeti chāpy ukto dehe ’smin puruṣhaḥ …
Continue Reading about Bhagavad Gita: Chapter 13, Verse 23 →
Bhagavad Gita: Chapter 13, Verse 22
पुरुष: प्रकृतिस्थो हि भुङक्ते प्रकृतिजान्गुणान् |कारणं गुणसङ्गोऽस्य सदसद्योनिजन्मसु || 22|| puruṣhaḥ prakṛiti-stho hi bhuṅkte prakṛiti-jān guṇānkāraṇaṁ guṇa-saṅgo ’sya …
Continue Reading about Bhagavad Gita: Chapter 13, Verse 22 →
Bhagavad Gita: Chapter 13, Verse 21
कार्यकारणकर्तृत्वे हेतु: प्रकृतिरुच्यते |पुरुष: सुखदु:खानां भोक्तृत्वे हेतुरुच्यते || 21|| kārya-kāraṇa-kartṛitve hetuḥ prakṛitir uchyatepuruṣhaḥ sukha-duḥkhānāṁ bhoktṛitve hetur …
Continue Reading about Bhagavad Gita: Chapter 13, Verse 21 →
Bhagavad Gita: Chapter 13, Verse 20
प्रकृतिं पुरुषं चैव विद्ध्यनादी उभावपि |विकारांश्च गुणांश्चैव विद्धि प्रकृतिसम्भवान् || 20|| prakṛitiṁ puruṣhaṁ chaiva viddhy anādī ubhāv apivikārānśh cha guṇānśh chaiva viddhi …
Continue Reading about Bhagavad Gita: Chapter 13, Verse 20 →
Bhagavad Gita: Chapter 13, Verse 19
इति क्षेत्रं तथा ज्ञानं ज्ञेयं चोक्तं समासत: |मद्भक्त एतद्विज्ञाय मद्भावायोपपद्यते || 19|| iti kṣhetraṁ tathā jñānaṁ jñeyaṁ choktaṁ samāsataḥmad-bhakta etad vijñāya …
Continue Reading about Bhagavad Gita: Chapter 13, Verse 19 →
Bhagavad Gita: Chapter 13, Verse 15-18
सर्वेन्द्रियगुणाभासं सर्वेन्द्रियविवर्जितम् |असक्तं सर्वभृच्चैव निर्गुणं गुणभोक्तृ च || 15||बहिरन्तश्च भूतानामचरं चरमेव च |सूक्ष्मत्वात्तदविज्ञेयं दूरस्थं चान्तिके च तत् || 16||अविभक्तं च भूतेषु …
Continue Reading about Bhagavad Gita: Chapter 13, Verse 15-18 →