య ఏవం వేత్తి పురుషం ప్రకృతిం చ గుణైస్సహ ।
సర్వథా వర్తమానోఽపి న స భూయోఽభిజాయతే ॥
యః, ఏవమ్, వేత్తి, పురుషమ్, ప్రకృతిమ్, చ, గుణైః, సహ,
సర్వథా, వర్తమానః, అపి, న, సః, భూయః, అభిజాయతే.
యః = ఎవడు; ఏవమ్ = ఇలా, సాక్షాత్తు ఆత్మభావంలో; పురుషమ్ = పరమ పురుషుని (పరమాత్మను); గుణైః సహ = వికారాలతో కూడిన; ప్రకృతిం చ = ప్రకృతిని (అవిద్యను); వేత్తి = గ్రహిస్తాడో; సః = అతడు; సర్వథా = సర్వవిధాల; వర్తమానః అపి = వర్తిస్తున్నప్పటికీ; భూయః = మళ్ళీ; న అభిజాయతే = జన్మించడు.
తా ॥ (ప్రకృతి-పురుష వివేకజ్ఞానిని స్తుతిస్తున్నాడు 🙂 ఎవడు పురుషుణ్ణి (బ్రహ్మాన్నీ) సాక్షాత్తుగా ఆత్మభావంతో (అయం అహం అస్మి అని) తెలుసు కుంటున్నాడో, మరియు వికారయుక్తమైన అవిద్యారూప ప్రకృతిని (మిథ్య అని) కూడా గ్రహిస్తున్నాడో, అతడు సర్వభావాలలో, సర్వావస్థలలో వెలయుచున్నప్పటికీ, (వేదవిధిని అతిక్రమించినా) మళ్ళీ జన్మించడు.