ప్రకృతేః క్రియమాణాని గుణైః కర్మాణి సర్వశః ।
అహంకారవిమూఢాత్మా కర్తాహమితి మన్యతే ॥ 27
ప్రకృతేః, క్రియమాణాని, గుణైః, కర్మాణి, సర్వశః,
అహంకార విమూఢాత్మా, కర్తా, అహమ్, ఇతి, మన్యతే.
ప్రకృతేః = ప్రకృతికి అంటే బ్రహ్మశక్తియైన మాయకు చెందినవైన; గుణైః = త్రిగుణాలతో; సర్వశః = అన్ని విధాల; క్రియమాణాని = చేయబడుతోన్నవైన; కర్మాణి = కర్మలు; కర్తా = చేస్తున్న వాణ్ణి; అహమ్ = నేను; ఇతి = అని; అహంకారవిమూఢాత్మా = అహంకారంతో చెడిన మనస్సు గలవాడు; మన్యతే = తలుస్తాడు.
తా ॥ (‘జ్ఞానికి కూడా కర్మ కర్తవ్యమైతే మరి భేదమేమిటి’ అని అంటావా?) ప్రకృతికి చెందిన గుణత్రయము శరీరేంద్రియాది సంఘాతంగా పరిణమించి, లౌకిక వైదిక* కర్మలను నిర్వహిస్తోంది. కాని అహంకార–విమూఢ-చిత్తుడు* ‘కర్తను నేనే’ అని భావిస్తాడు.