యస్త్వాత్మరతిరేవ స్యాత్ ఆత్మతృప్తశ్చ మానవః ।
ఆత్మన్యేవ చ సంతుష్టః తస్య కార్యం న విద్యతే ॥ 17
యః, తు, ఆత్మరతిః, ఏవ, స్యాత్, ఆత్మతృప్తః, చ, మానవః,
ఆత్మని, ఏవ, చ, సంతుష్టః, తస్య, కార్యమ్, న, విద్యతే.
తు = కాని; యః మానవః = ఏ మనుష్యుడు; ఆత్మరతిః = ఆత్మయందు ప్రీతిగలవాడూ; ఆత్మతృప్తః ఏవ చ = ఆత్మయందే తృప్తి గలవాడూ; ఆత్మని ఏవ చ = ఆత్మయందే; సంతుష్టః = సంతుష్టుడూ; స్యాత్ = అవుతాడో; తస్య = అట్టి వానికి; కార్యమ్ = కర్తవ్యం; న విద్యతే = లేదు. తా ॥ (ఈ కర్మలు అజ్ఞాని యొక్క చిత్తశుద్ధి కొరకే చెప్పబడ్డాయి.) కాని, ఏ మనుజుడు ఆత్మయందే ప్రీతిని, ఆత్మయందే తృప్తిని, ఆత్మయందే సంతుష్టిని పొందుతున్నాడో అతనికి ఏ విధమైన కర్తవ్యమూ లేదు.