యా నిశా సర్వభూతానాం తస్యాం జాగర్తి సంయమీ ।
యస్యాం జాగ్రతి భూతాని సా నిశా పశ్యతో మునేః ॥ 69
యా, నిశా, సర్వభూతానామ్, తస్యామ్, జాగర్తి, సంయమీ,
యస్యామ్, జాగ్రతి, భూతాని, సా, నిశా, పశ్యతః, మునేః.
సర్వభూతానామ్ = ప్రాణులందరికీ; యా = ఏది; నిశా = రాత్రియో, అంధకారమయమో; తస్యామ్ = అప్పుడు, పరమార్థవిషయంగా; సంయమీ = జితేంద్రియుడు; జాగర్తి = మేల్కొని ఉంటాడు; సర్వదా దర్శనమొనర్చుచుండును; యస్యామ్ = ఏ అజ్ఞాన రాత్రిలో; భూతాని = జీవులు; జాగ్రతి = మేల్కొని ఉంటారో; సంసారానుభవం పొందుతుంటారో; పశ్యతః = తత్త్వదర్శియైన; మునేః = మునికి; సా = ఆ సంసారం; నిశా = రాత్రి వంటిది.
తా ॥ జీవులందరికీ తెలియకపోవడం వల్ల ఏది రాత్రివలె తోచునో, ఆ బ్రహ్మమున స్థితప్రజ్ఞుడు మేల్కొని ఉంటాడు (బ్రహ్మదర్శనం చేస్తూ ఉంటాడు). ఏ అజ్ఞాన రాత్రిలో జీవులందరూ మేల్కొని ఉంటారో సంసారానుభూతిని పొందుతుంటారో (అది స్థితప్రజ్ఞునికి రాత్రి. అతడు సంసారాన్ని చూడడు* ).