ते ह वाचमूचुः, त्वं न उद्गायेति; तथेति, तेभ्यो वागुदगायत् । यो वाचि भोगस्तं देवेभ्य आगायत्, यत्कल्याणं वदति तदात्मने । ते विदुरनेन वै न उद्गात्रात्येष्यन्तीति, तमभिद्रुत्य पाप्मनाविध्यन्; स यः स …
Brihadaranyaka Upanishad 1.3.1
How is this section related to the preceding one? The highest result of rites combined with meditation has been indicated by a statement of the result of the horse sacrifice, viz. identity with Death …
Brihadaranyaka Upanishad 1.2.7
सोऽकामयत, मेध्यं म इदं स्यात्, आत्मन्व्यनेन स्यामिति । ततोऽश्वः समभवत्, यदश्वत्; तन्मेध्यमभूदिति, तदेवाश्वमेधस्याश्वमेधत्वम् । एष ह वा अश्वमेधं वेद य एनमेवं वेद । तमनवरुध्यैवामन्यत । तं संवत्सरस्य …
Brihadaranyaka Upanishad 1.2.6
सोऽकामयत, भूयसा यज्ञेन भूयो यजेयेति । सोऽश्राम्यत्, स तपोऽतप्यत; तस्य श्रान्तस्य तप्तस्य यशो वीर्यमुदक्रामत् । प्राणा वै यशो वीर्यम्; तत्प्राणेषूत्क्रान्तेषु शरीरं श्वयितुमध्रियत; तस्य शरीर एव मन …
Brihadaranyaka Upanishad 1.2.5
स अइक्षत, यदि वा इममभिमंस्ये, कनीयोऽन्नं करिष्य इति; स तया वाचा तेनात्मनेदं सर्वमसृजत यदिदं किंच— ऋचो यजूंषि सामानि छन्दांसि यज्ञान् प्रजाः पशून् । स यद्यदेवासृजत तत्तदत्तुमध्रियत; सर्वं वा अत्तीति …
Brihadaranyaka Upanishad 1.2.4
सोऽकामयत, द्वितीयो म आत्मा जायेतेति; स मनसा वाचं मिथुनं समभवदशनाया मृत्युः; तद्यद्रेत आसीत्स संवत्सरोऽभवत् । न ह पुरा ततः संवत्सर आस; तमेतावन्तं कालमबिभः, यावान्संवत्सरः; तमेतावतः कालस्य परस्तादसृजत । …