अथातः पवमानानामेवाभ्यारोहः; स वै खलु प्रस्तोता साम प्रस्तौति, स यत्र प्रस्तुयात्, तदेतानि जपेत्—असतो मा सद्गमय, तमसो मा ज्योतिर्गमय, मृत्योर्मामृतं गमयेति; स यदाहासतो मा सद्गमयेति, मृत्युर्वा असत्, …
Brihadaranyaka Upanishad 1.3.27
तस्य हैतस्य साम्नो यः प्रतिष्ठां वेद प्रति ह तिष्ठति; तस्य वै वागेव प्रतिष्ठा, वाचि हि खल्वेष एतत्प्राणः प्रतिष्ठितो गीयते; अन्न इत्यु हैक आहुः ॥ २७ ॥ tasya haitasya sāmno yaḥ pratiṣṭhāṃ veda prati …
Brihadaranyaka Upanishad 1.3.26
तस्य हैतस्य साम्नो यः सुवर्णम् वेद, भवति हास्य सुवर्णम्; तस्य वै स्वर एव सुवर्णम्; भवति हास्य सुवर्णं य एवमेतत्साम्नः सुवर्णं वेद ॥ २६ ॥ tasya haitasya sāmno yaḥ suvarṇam veda, bhavati hāsya …
Brihadaranyaka Upanishad 1.3.25
तस्य हैतस्य साम्नो यह् स्वं वेद भवति हास्य स्वम्; तस्य वै स्वर एव स्वम्, तस्मादार्त्विज्यम् करिष्यन्वाचि स्वरमिच्छेत, तया वाचा स्वरसम्पन्नयार्त्विज्यं कुर्यात्; तस्माद्यज्ञे स्वरवन्तं दिदृक्षन्त एव, …
Brihadaranyaka Upanishad 1.3.24
तद्धापि ब्रह्मदत्तश्चैकितानेयो राजानं भक्षयन्नुवाच, अयं त्यस्य राजा मूर्धानं विपातयतात्, यदितोऽयास्य आङ्गिरसोऽन्येनोदगायदिति; वाचा च ह्येव स प्राणेन चोदगायदिति ॥ २४ ॥ taddhāpi …
Brihadaranyaka Upanishad 1.3.23
एष उ वा उद्गीथः; प्राणो वा उत्, प्राणेन हीदं सर्वमुत्तब्धम्, वागेव गीथा, उच्च गीथा चेति स उद्ग्ῑथः ॥ २३ ॥ eṣa u vā udgīthaḥ; prāṇo vā ut, prāṇena hīdaṃ sarvamuttabdham, vāgeva gīthā, ucca gīthā …